8 ธันวาคม 2554

เที่ยวเม็กซิโก ตอนที่ 4



4. สาวน้อยหลงรักชายหนุ่มใจดี และโรแมนติค 

บรรยากาศความเป็นไปของสถานีรถขนส่งในวันเดินทางให้รู้สึกอบอุ่น และคลับคล้ายราวกับได้กลับไปอยู่บ้านอีกครั้ง 
              
ที่นี่มีห้องน้ำสาธารณะที่ต้องจ่ายเงินก่อนเข้าใช้บริการ มีเด็กรถที่เที่ยวเดินขอดูตั๋วรถผู้โดยสาร ก่อนชี้บอกว่ารถจอดอยู่ที่ไหน… บรรยากาศแบบนี้เหินห่างไปนาน

แถมชานชาลาที่จอดรถที่ระบุหมายเลขในตั๋วอย่างดิบดี มีการเปลี่ยนแปลงแบบไม่บอกไม่กล่าว จากชานชาลา 7 เป็นชานชาลา 6 ดื้อ ๆ ช่างเหมือนที่ไหนบางแห่งอีกแล้ว

และยิ่งขึ้นไปนั่งบนรถ ยิ่งเรียกบรรยากาศเก่า ๆ กลับมาอีก เมื่อมีการฉายหนังสองเรื่องรวดติดกัน แบบนี้น่ะที่อเมริกาไม่มีหรอกจ๊ะ… ฉันเคยร่อนเร่อยู่บนรถเกรย์ฮาวน์ดสองวันเต็ม ๆ เพื่อเดินทางจากเมืองที่อยู่ไปลอสเองแจลลิส หนังสักเรื่อง เพลงให้ฟัง ไม่มี ทั้งหมดคือความเงียบ แล้วก็เงียบ มีเพียงคนขับที่จะพูดคุยกับผู้โดยสารในบางครั้งเท่านั้น

ฉันกับยูลีเดินทางไปถึงเมืองลีออน รัฐวานนาฮัวโต้ประมาณ 8 โมงเช้า ก่อนหาซื้อตั๋วรถไปเมืองวานนาฮัวโต้ต่อ ระหว่างรอเวลารถออก ฉันกับยูลีออกไปเดินหาของกินมื้อเช้า และเดินชมเมือง เท่าที่เวลาจะอำนวย
ขณะเข้าไปทานอาหารในร้าน ฉันเริ่มสัมผัสถึงลักษณะของคนเม็กซิกันแท้ ๆ ที่แม้จะคล้ายเม็กซิกันพันธุ์ทางที่ลาเรโด แต่ก็ไม่เหมือนกันทีเดียวนัก

คนเม็กซิกันจะแสดงความสนอกสนใจต่อคนแปลกหน้าอย่างเปิดเผย และที่น่าทึ่ง พวกเขาจะเข้ามาเสนอความช่วยเหลือถึงที่ โดยที่ไม่ต้องไปร้องขอ
ขณะที่ฉันกับยูลีมีท่าทางไม่ค่อยเข้าใจคนขายในร้านอาหารที่กำลังคิดเงินอยู่ หนุ่มเม็กซิกันมาดโจ๋รายหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ ๆ และจับจ้องเราสองคนอยู่หลายคราว ก็ไม่ลังเลที่จะลุกขึ้นเดินเข้ามาหา พร้อมถามเป็นภาษาอังกฤษว่า 
“May I help you?”
ให้ตายเถอะ.. ใครอย่ามาว่าคนเม็กซิกันให้ฉันฟังเทียวนะ… ตอนนี้ฉันตกหลุมรักคนเม็กซิกันอย่างเต็มตัวเต็มหัวใจเข้าให้แล้ว

และยิ่งรักเข้าไปอีกเมื่อระยะเวลาแค่หนึ่งคืนกับอีกครึ่งวันที่ย่ำเข้ามาในดิรแดนแห่งนี้ ฉันได้ค้นพบเสน่ห์อีกอย่างของคนเม็กซิกัน นั่นคือคนพวกนี้ช่างมีสายเลือดการรักดนตรีเสียเหลือเกิน … ตอนอยู่ที่เมืองชายขอบคุ้นเคยกับวงดนตรีเม็กซิกันที่เรียกว่ามารีอาชี่อยู่บ้าง มารีอาชี่เป็นวงดนตรีชายล้วนที่เล่นเพลงหวานเชี้ยบโรแมนติค ที่หนุ่ม ๆ ชอบว่าจ้างให้ไปบรรเลงเพลงรักหวาน ๆ ให้แฟนสาวฟังน่ะ ฉันเคยมีส่วนร่วมจัง ๆ อยู่หนหนึ่ง ได้ฟังเพลงสด ๆ ได้เห็นลีลาบรรเลงของหนุ่มทั้ง 5 ใกล้ ๆ ถึงจะไม่ใช่สาวที่เป็นเป้าหมาย ยังเคลิ้มซะไม่มี เพลงรักของเขาหวานจริง ๆ พอย่ำมาถึงถิ่นค่อยรู้มากขึ้นว่า ดนตรีสำหรับคนเม็กซิกันไม่ต้องรอเฉพาะเวลาจีบสาว… แค่ตอนที่ฉันกับยูลีกินอาหารมื้อเช้ามื้อแรกในร้านอาหารข้างทางธรรมดา ๆ ก็มีนักดนตรีสะพายกีตาร์เข้ามาเล่นโชว์เดี่ยวในร้าน เพลงเม็กซิกันสนุกสนาน ให้บรรยากาศคึกคัก เผลอไม่ได้ มือไม้ กับหัวเหอพลอยจะขยับตาม พอเล่นเสร็จนักดนตรีก็เข้ามาเก็บเงินตามโต๊ะแขก

ไม่เฉพาะแค่นี้ ตอนที่ฉันกับยูลีขึ้นรถจากลีออนไปวานนาฮัวโต้ ก็มีนักดนตรีสองนายสะพายกีตาร์ขึ้นมาร้องเพลงกล่อมบนรถ ให้ฟังเพลิน เพลินเสียจนฉันเผลอหลับไป นักดนตรีลงจากรถไปเมื่อไหร่ไม่รู้ตัว แล้วจะไม่ให้ฉันเหมือนสาวน้อยที่หลงรักชายหนุ่มเม็กซิกันที่แสนใจดี และโรแมนติคอย่างนี้ได้อย่างไร




Copyright ©2011 kanakacha.blogspot.com