๖.
สารภาพ…แอบคิดนอกใจปรากอยู่หลายครั้ง เพราะมีกองเชียร์ยุยงไว้ ให้ไปเยือนเมืองใกล้ ๆ อย่างเมือง Karlovy vary เมืองสปาที่ว่ากันว่าความสวยไม่แพ้เมืองปราก หรือเมือง Kutna Hora ที่มีสถานที่แปลกอย่างโบสถ์ที่นำเอาหัวกะโหลกมนุษย์มาตบแต่งประดับประดา แต่นั่นแหละ…เอาเข้าจริง ๆ เสน่ห์ปรากยังแรง… มัดใจให้ไปไหนไม่รอด สุดท้ายหยิบเอาแผนที่เมืองปรากที่ทางเจ้าของโฮสเทลทิ้งไว้ให้ตั้งแต่วันแรกมาดูใหม่ พอดี๊… เจ้าของเข้ามาพอดี เลยยกแผนที่ไปขอคำแนะนำจากเจ้าถิ่น
รอยยิ้มนุ่ม ๆ แบบคนใจดี ถามไถ่พวกเราคร่าว ๆ ว่าไปไหนมาแล้วบ้าง ก่อนชี้ชวนให้ลองไปชม Vysehrad ซึ่งเป็นปราสาทอีกแห่งของเมือง อยู่ทางทิศใต้ติดริมแม่น้ำ จากนั้นลองย้อนกลับไปยัง Josefov ซึ่งเป็นย่านชุมชนชาวยิว อืมม์… เจ้าถิ่นว่าไงว่าตามกัน
ก่อนจะไปไหนกันต่อ… แว่บมาว่าด้วยเรื่องโฮสเทลกันดีกว่า ไหน ๆ ก็อุตส่าห์เปิดตัวตัวละครตัวหนึ่งขึ้นมาแล้ว
โฮสเทลเมืองปรากไม่ได้ตกแต่งสุดฮิป เก๋ไก๋แบบเมืองท่องเที่ยวอื่น ๆ ในยุโรปตะวันตก แต่เป็นอพาร์ทเมนท์ในตึกธรรมดาที่ปรับแต่งรองรับนักท่องเที่ยว อารมณ์ไม่เก๋เท่าโฮสเทลเท่ห์ ๆ ที่มุมพักผ่อนสวยหยด ผสมไอเดียแปลกเข้ากับสวนสีเขียว แต่โฮสเทลธรรมดาของปรากนี่แหละ… ให้อารมณ์ส่วนตัวเหมือนพักอยู่กับบ้าน ห้องกว้างขวางสะอาดสะอ้าน แถมเจ้าของยังปล่อยให้แขกที่มาพักอยู่กันเองอย่างแสนเสรีอีกต่างหาก เจ้าของจะแวะเข้ามาเมื่อมีแขกเข้ามาพัก และทำความสะอาดเท่านั้น
ฉันยังจำได้ถึงข้อสงสัยตอนที่จองเกสท์เฮ้าสท์แห่งนี้ผ่าน Hostelworld.com
ระบุเวลาเข้าพักที่ชัดเจน … ไม่มีพนักงานต้อนรับ??
งงคะ…
เกือบจะไม่เลือกแล้ว เพราะเทใจจะไปเลือกโฮสเทลใกล้สะพานชาร์ลส์ แหม… ก็ชื่อชั้นชาร์ลส์น่ะ… ใคร ๆ ก็อยากชิดใกล้ แต่… ชาร์ลส์ก็ชาร์ลส์เถอะ… แพ้โฮสเทล ณ จตุรัสเมืองใหม่ เฉยเลย ที่แพ้น่ะ แพ้ด้วยเรื่องห้องครัวล้วนๆ … ให้ชั่งใจระหว่างวิวสวย ๆ กับเรื่องปากท้อง… ฉันเลือกปากท้องแฮะ
แล้วที่จูงใจเพิ่มเติมคือคำโฆษณา… ชา… กาแฟ ไม่อั้น
ฉันกับเพื่อนร่วมบ้านเดินออกจากสถานีรถไฟใต้ดิน ลากกระเป๋าดูแผนที่ที่พิมพ์เตรียมมาจากอินเตอร์เน็ต ระมัดระวังกันเต็มที่ไม่ให้หลง เพราะเข็ดแล้ว หลงทางเวลาตัวเปล่า ๆ ไม่เท่าไหร่ แต่หลงทางเวลาของเต็มกระเป๋านี่ไม่สนุกเอาจริง ๆ เดินวนบนถนนเส้นเดิมที่มั่นอกมั่นใจว่าเจ้าโฮสเทลที่จองไว้ต้องอยู่บนถนนเส้นนี้แน่ ๆ แต่… ไม่ยักเห็นป้ายติดตรงไหนสักแห่ง ส่งสัญญาณให้รู้เลยว่า.มีโฮสเทลอยู่ ณ แถวนี้ กระทั่ง… ชายหนุ่มวัยกลางคนเดินออกมาจากเจ้าตึกที่เราเดินผ่านไปมาไม่รู้กี่รอบ ส่งเสียงร้องเรียกและรอยยิ้มทักทาย … ณ ตอนนั้น… ฉันรู้ทันทีว่าเราถึงโฮสเทลแล้ว
บานประตูหนาหนักหน้าตึกแห่งนั้นถูกผลักออก…. แต่ยังทันได้เห็นชื่อโฮสเทลที่จองไว้ติดอยู่หน้าประตู อักษรอาราบิกเล็ก ๆ และไม่มีคำว่าโฮสเทลต่อหลังพ่วงท้าย… แล้วถ้าเกิดเจ้าของไม่เห็นเราสองคนเดินวนไปวนมาจากหน้าต่างชั้นบน แล้วลงมาตาม เราจะหาที่นี่เจอมั้ยเนี่ย
เจ้าของโฮสเทลพาเราเข้าไปดูห้องพัก ห้องน้ำ แนะนำวิธีใช้อุปกรณ์ห้องครัว หยิบแผนที่เมืองมาให้ และราวรู้ใจกางชี้ให้ดูซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้ ๆ ที่เราจะเดินไปหาซื้อของกินได้สะดวก
That it
ตบท้ายด้วย นามบัตร มีปัญหาอะไร… โทรไปได้ทุกเมื่อ และพรุ่งนี้เจอกัน
นี่คือเหตุผลทำไมตอนจองห้องพักถึได้ซีเรียสเวลาเข้าพักนักหนา… ที่นี่ไม่มีพนักงานต้อนรับ อย่าว่าแต่พนักงานต้อนรับเลย เจ้าของยังไม่อยู่ด้วยซ้ำ ปล่อยให้แขกที่มาพักอยู่กันเอง
ฉันสบตากับเพื่อนร่วมบ้าน ธุรกิจโฮสเทลเดี๋ยวนี้ก้าวหน้าถึงขั้นนี้แล้ว อินเตอร์เน็ตเปลี่ยนแปลงวิถีหลาย ๆ อย่าง รวมทั้งวิถีการท่องโลก… เป็นแต่ก่อนเดินทางไปไหน ต้องพก lonely planet ไปด้วยประดุจเป็นคัมภีร์เล่ม สำคัญที่ขาดไม่ได้ ต้องฟิตกำลังขาสุด ๆ เพราะจะใช้เวลาเดินท่อม ๆ หาที่พักนานแค่ไหน ยากจะคาดเดา แต่เดี๋ยวนี้ ทุกอย่าง…อยู่แค่ปลายนิ้วมือกดแป้นคีย์บอร์ดจริง ๆ ต้องการอะไรล่ะ… เดี๋ยวอินเตอร์เน็ตจัดให้
ชา กาแฟไม่อั้นในโฮสเทล
บรรยากาศยามเย็น ฝนตกพรำ ๆ มองออกไปนอกหน้าต่างโฮสเทล ให้อารมณ์ไปอีกแบบ
Popular Prague 1 Popular Prague 2 Popular Prague 3 Popular Prague 4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น